Bo Einstein nie znał tego klasycznego wzoru na jego relatywistyczną energię

Jest to klasyczne rozwinięcie jego wzoru E=mc² - rozwinięcie względem klasycznej szybkości V_T = (K-1)c.
- Czyli można powiedzieć, że energia ruchomej masy wzrasta klasycznie właśnie - gdy liczysz ją wzorem euklidesowym a nie pseudoeuklidesowym.

Ale Einstein nie tylko nie wiedział dlaczego energia ruchomej masy wzrasta relatywistycznie a nie klasycznie - nie wiedział także o tym, że jego relatywistyczne paradoksy nie zniekształcają źródeł ale ich obrazy, którymi źródła (materia) oddziaływają. Oraz tego że istnieją źródła szybsze od światła, tachiony, które oddziaływają swymi obrazami i swymi antyobrazami - to dokładniej pokazują moje minichrony. - To nie antymateria ale antyobrazy materii.
   Tachionami są źródła szybsze od sygnałów które wysyłają.



1. Szczególna teoria względności (STW) jest teorią relatywistycznych paradoksów.
    
2. Miarą relatywistycznego paradoksu jest stosunek wartości relatywistycznej do spoczynkowej.
    
3. Relatywistyczne paradoksy zniekształcają obrazy a nie ich źródła i nie czasoprzestrzeń.
    

Miarą relatywistycznego paradoksu energii, czyli "paradoksalnej" zmiany całkowitej energii E ruchomej masy spoczynkowej m_O jest czynnik Lorentza, a energię kinetyczną tej masy określa nie tylko jej szybkość V_T ale i zjawisko Dopplera - jego miarą jest współczynnik K=1+β_T gdzie β_T=V_T/c jest klasyczną szybkością dopplerowską.

Moja fg - fizyka galileuszowska - jest dopplerowska.

Może lepszą nazwą mojej fg byłaby dfg - dopplerowska fizyka galileuszowska ?